-
1 wtrącić
глаг.• втолкнуть* * *wtrąc|ić\wtrącićę, \wtrącićony сов. 1. ввергнуть, бросить;\wtrącić do więzienia бросить в тюрьму;
2. (dodać) добавить; заметить;● \wtrącić (swoje) trzy grosze влезть (сунуться) со своим замечанием; вмешаться
* * *wtrącę, wtrącony сов.1) вве́ргнуть, бро́ситьwtrącić do więzienia — бро́сить в тюрьму́
2) ( dodać) доба́вить; заме́тить•- swoje trzy grosze
См. также в других словарях:
wtrącić — dk VIa, wtrącićcę, wtrącićcisz, wtrąć, wtrącićcił, wtrącićcony wtrącać ndk I, wtrącićam, wtrącićasz, wtrącićają, wtrącićaj, wtrącićał, wtrącićany 1. «powiedzieć jakieś słowo, zdanie, wygłosić jakąś uwagę przerywając tok własnej lub czyjejś… … Słownik języka polskiego
uwięzić — dk VIa, uwiężę, uwięzićzisz, uwięź, uwięzićził, uwięzićziony 1. «pozbawić kogoś wolności, wtrącić do więzienia» Uwięzić kogoś pod zarzutem morderstwa. 2. «zatrzymać kogoś gdzieś na pewien czas, uniemożliwić komuś wydobycie się skądś, pozbawić… … Słownik języka polskiego
więzienie — n I 1. rzecz. od więzić. 2. lm D. więzieniezień «zakład karny, w którym się odbywa karę pozbawienia wolności; budynek, w którym przebywają przymusowo ludzie skazani wyrokiem sądowym» Bramy, mury więzienia. Dozorca, dyrektor, naczelnik więzienia.… … Słownik języka polskiego
zapakować — dk IV, zapakowaćkuję, zapakowaćkujesz, zapakowaćkuj, zapakowaćował, zapakowaćowany rzad. zapakowywać ndk VIIIa, zapakowaćowuję, zapakowaćowujesz, zapakowaćowuj, zapakowaćywał, zapakowaćywany 1. «zawinąć coś w opakowanie, zrobić paczkę; umieścić… … Słownik języka polskiego
wtrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wtrącaćam, wtrącaća, wtrącaćają, wtrącaćany {{/stl 8}}– wtrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wtrącaćcę, wtrącaćci, wtrąć, wtrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień